TPD



Zajęcia 14.12.2020

Sezon zimowy się rozpoczyna więc mam nadzieję że czasie świątecznym i w okresie ferii zimowych, i szansa na zabawę na śniegu jest wciąż duża! Taka forma aktywności znakomicie wpływa na  naszą odporność. Wystarczy tylko dobry kombinezon i krem ochronny. A potem można zacząć zimowe szaleństwo.

Zimowe zabawy ruchowe dla dzieci − przykłady zabaw

Temperatura na minusie, śnieg po kostki, czyli pozostało tylko założyć buty i lecieć na zewnątrz… Tylko pytanie: w co się bawić? Oto kilka moich pomysłów!  Zabawy ruchowe o tematyce zimowej:

1.      Lepienie bałwana. Czyli klasyka gatunku! ...

2.      Rzucanie śnieżkami. Kolejny klasyk. ...

3.      Sanki i ślizgacze. Temat w zasadzie nie wymaga rozszerzenia. ...

4.      Robienie aniołków na śniegu, rysowanie patykiem po śniegu. ...

5.      Łyżwy. ...

6.      Rzucanie śnieżkami do celu. ...

7.      Szukanie skarbów w śniegu. ...

8.      Kulig.

 

GRY PLANSZOWE – NASZA TERAPIA RODZINNA

Natomiast gdy aura nie zachęca do zabaw na świeżym powietrzu polecam gry planszowe. Siedzenie w domu może być fajne. Dla rodziców i dzieci zwykle jednak po kilku dniach przestaje być już takie. W takich chwilach warto sięgnąć po sprawdzoną rozrywkę, o której być może ostatnio nieco zapomnieliśmy. Sprawdźcie czy macie w domu takie gry.

GRY PLANSZOWE – NASZA TERAPIA RODZINNA

·         Eurobiznes

·         Chińczyk

·         Warcaby

·         Szachy

·         Gra „Państwa i miasta”- rodzice na pewno znają tę zabawę i wspólnie z Wami zagrają

·         Scrable

·         Domino

No i inne gry, które na pewno macie w domu. Miłej zabawy!

 

Skąd wzięła się tradycja ubierania choinki?

Święta Bożego Narodzenia to czas, który spędzamy z bliskimi, rodziną i przyjaciółmi, zasiadamy razem z nimi do stołu i spożywamy uroczystą kolację. Święta kojarzymy też z różnymi tradycjami, między innymi: przygotowaniem dwunastu potraw, obdarowywaniem prezentami, śpiewaniem kolęd, kładzeniem sianka pod obrus czy zostawieniem dodatkowego nakrycia dla zabłąkanego gościa.

 W każdym domu różnie podchodzi się do tych zwyczajów – jedne są praktykowane, a inne nie. Każdy przygotowuje się do świąt w zgodzie z własnymi preferencjami, jednak co do jednego zwyczaju wszyscy są zgodni. Choinki pięknie wyglądają w naszych domach, a przy tym wprowadzają wyjątkową atmosferę. Przystrajamy je w najróżniejszy sposób, za pomocą bombek czy własnoręcznie wykonanych dekoracji. Na czubku drzewka zawieszamy gwiazdę bądź iglicę, zaś pod nią kładziemy prezenty. Choinka jest chyba stałym elementem we wszystkich domach, bo kto bez niej wyobraża sobie Wigilię

Drzewko bożonarodzeniowe pełni nie tylko funkcje estetyczne. Tradycja jest przede wszystkim zakorzeniona w historii. Początków przystrajania choinki możemy doszukać się już w Alzacji – rejonie pogranicznym Francji i Niemiec, gdzie iglaste drzewka dekorowano jabłkami, orzechami, świecami oraz ozdobami z papieru. Miało to symbolizować rajskie drzewo, które w czasie przesilenia zimowego miało dawać nadzieję i być symbolem odradzającego się życia. Informacje na ten temat pochodzą głównie z XV i XVI wieku, a dokładniej z kazań kościelnych, w których krytykowano ten zwyczaj, traktując jako pogański. Mimo krytyki, tradycja ta zyskiwała coraz większe uznanie, między innymi za sprawą Marcina Lutra, który popularyzował ją na terenie protestanckich Niemiec. Z czasem także katoliccy duchowni zaczęli zachęcać wiernych do stawiania choinek na pamiątkę pierwszych rodziców – Adama i Ewy. Jabłka, którymi przystrajano drzewko, miały przypominać o grzechu pierworodnym i być symbolem płodności. Świece symbolizowały światłość czyli Chrystusa, ponadto były związane z kultem zmarłych. Jednak w praktyce o tym co zawieszano na drzewkach decydowała regionalna praktyka.

Zwyczaj w szybkim tempie rozpowszechnił się w całej Europie. Przykładowo we Francji, zapoczątkowała go w XVIII wieku Maria Leszczyńska (żona króla Francji Ludwika XV), która choinkami udekorowała Wersal. Pomysł ten zaczerpnęła u samego źródła, czyli z Alzacji, gdzie mieszkała kilkanaście lat. Z czasem choinki zaczęły pojawiać się również wśród mieszczan oraz na wsiach.                                                                                                                                                                                                   Do Polski zielone drzewko zawitało w XIX wieku. W niektórych regionach Polski południowej pojawiły się dopiero po II wojnie światowej. Tradycję tę praktykowano głównie w miastach. Na wsiach choinkę zastępowała podłaźniczka, czyli nic innego jak dzisiejsze stroiki świąteczne. Była to kawałek gałęzi jodły, sosny bądź świerku ozdobiony różnymi dekoracjami. Dawniej zawieszano ją pod sufitem, dziś w tym miejscu wiesza się jemiołę. Tradycja zawieszania podłaźniczki utrzymała się na wsiach aż do lat 20 XX wieku. Zwyczaj ubierania choinki ma swoje korzenie we wcześniejszych obyczajach, a dokładniej w słowiańskiej tradycji dekorowaniu snopu zboża, zwanego Diduchem (dos. Dziad). Był to zwyczaj związany z obchodami Święta Godowego. Pierwszy skoszony podczas żniw snop żyta, owsa lub pszenicy był ustawiany w chacie na Boże Narodzenie i trzymany do Święta Trzech Króli. Snop był uważany jako talizman chroniący przed złymi mocami, ponadto miał zapewnić urodzaj na przyszły rok.                                                                                                                     Dawniej drzewka przystrajano ciasteczkami, pierniczkami lub innymi wypiekami. Były to także: orzechy, rajskie jabłuszka, własnoręcznie wykonane ozdoby z bibuły, piórek, wydmuszek lub słomy. Oprócz tego, na gałązkach zapalano świeczki i zimne ognie. Współcześnie na choince pojawiają się raczej kolorowe bombki, cukierki, papierowe ozdoby, anielskie włosy, lampki elektryczne i wiele innych. Większość z tradycyjnych elementów dekoracji ma swoje symbole:Jabłka: symbolizują rajską jabłoń, ma zapewnić zdrowie i urodę,     Orzechy: zawijane w sreberko symbolizują dobrobyt i siłę,        Łańcuchy: przypominają o zniewoleniu grzechem, a także umacniają rodzinną więź i chronią dom przed kłopotami.   Światełka: oznaka Chrystusa, kult zmarłych, ma bronić przed ciemnościami i złem. Symbol życia i nadziei. Dawniej w Izbach ogień płonął przez całą noc wigilijną, tak aby przychodzące dusze przodków mogły się ogrzać,   Gwiazda betlejemska: ma pomagać w powrotach do domu,    Dzwoneczki: oznaczają dobra nowinę i radość,  Aniołki: opiekują się domem.

 JAK POMYSŁOWO UDEKOROWAĆ CHOINKĘ?

Jak mówi znane przysłowie-co kraj to obyczaj. Jeżeli mówimy o dekorowaniu drzewek na Boże Narodzenie, w różnych krajach wygląda to inaczej. U Włochów na choince znajdziemy między innymi złote orzechy, czy laleczki. Niemcy poza bombkami dekorują drzewka między innymi drewnianymi zabawkami. Nasze zwyczaje i upodobania odnośnie wystroju różnią się, lecz w wielu domach choinka co roku wygląda tak samo, bądź bardzo podobnie. Po świętach ozdoby chowamy do pudełek i przy kolejnych świętach ponownie te upiększamy nimi drzewka. Może warto coś zmienić? Oczywiście, nie chodzi o to aby co roku kupować nowe dekoracje. Czasem wystarczy jednak dokupić kilka elementów (szczególnie tych rzucających się w oczy np. łańcuch lub światełka), które nadadzą zupełnie nowy wygląd choince. Zawsze można własnoręcznie wykonać piękne ozdoby, które nie tylko będą dobrze wyglądać, lecz także będą napawały nas dumą. Ciekawym pomysłem jest przerabianie starych ozdób. Można nadać im zupełnie nowy wygląd, używając kolorowych papierów, koralików, brokatu, wstążek, materiałów, cekinów itp.

Głównymi kolorami, które dominują w naszych domach podczas Świąt Bożego Narodzenia są czerwień, zieleń, błękit oraz złoty i srebrny. Jednak warianty kolorystyczne coraz bardziej się zmieniają – Polacy odchodzą od tradycji. Najczęściej drzewko ma komponować się z wnętrzem mieszkania i resztą wystroju. Drzewko wygląda znacznie lepiej kiedy występuje na nim mniejsza ilość kolorów. Możemy wybrać dwa np.: srebrny i granatowy. Nie musimy również zapełniać każdej gałązki drzewa –minimalizm równie przynosi doskonałe efekty!

Choinka to bardzo istotny element Świąt. Przystraja nasze domy, jest symbolem życia oraz nadaje świąteczną atmosferę. Z czym jeszcze nam się kojarzy? Oczywiście ze świątecznymi prezentami, które kładziemy pod nią, aby później obdarować nimi bliskich. Poza tymi elementami, ważny jest również moment samego ubierania drzewka. Zazwyczaj robimy to z rodziną, dzięki czemu możemy wspólnie spędzić czas i razem przygotować się do wieczerzy wigilijnej.

 

Mikołajki

Nazwa święta wywodzi się od Biskupa Miry - św. Mikołaja, którego dzień wypada 6 grudnia. Żył on w starożytności i zasłynął z wielkiej mądrości, pobożności i dobroci, gdyż otrzymawszy po rodzicach wielki spadek, rozdał go ubogim. Od średniowiecza w wigilię tego dnia święty Mikołaj, a właściwie osoba za niego przebrana przynosiła prezenty dzieciom. Kult świętego był tak popularny, że od XVI wieku w kalendarzach protestanckich zachowano przy 6 grudnia zapis o wspominaniu tego dnia Mikołaja. Nazwę święto zastąpiono w nich Dniem Mikołaja. 
Mikołajki - zwyczaje w Polsce i na świecie 

Obecnie w Polsce w  Mikołajki 6 grudnia, podkłada się dzieciom prezenty pod poduszką, w bucie lub umieszcza się je w dużej skarpecie. Są też kraje na świecie, w których to święto obchodzi się w zupełnie inny sposób niż ten znany nam z dzieciństwa.   We Włoszech prezentów pod choinką nie zostawia miły starszy pan, a złośliwa czarownica nazywana La Befana. Niegrzeczne dzieci boją się tego dnia, ponieważ Befana, zamiast upragnionych upominków może zostawić im w skarpecie czosnek, cebulę albo popiół. 

W Hiszpanii tak jak we Włoszech mikołajki obchodzi się w noc z 5 na 6 stycznia. Prezenty dzieciom przynoszą 3 królowie - Kacper, Melchior i Baltazar. Przed snem dzieci zostawiają na parapecie marchewki dla wielbłądów, którymi podróżują. 

ŻYCZĘ WAM WYMARZONYCH PREZNTÓW OD ŚW.MIKOŁAJA!!

1, 2 grudnia 2020

Lekcja przyjaźni

Niektórzy ludzie przychodzą i odchodzą z naszego życia, nie pozostawiając nic po sobie. Dowiedz się, jak rozpoznać prawdziwych przyjaciół, którzy zostaną z Tobą na zawsze.

Przyjaciel 

to ktoś, kto zawsze jest przy nas, gdy tego potrzebujemy. W ciągu swojego życia spotykamy jednak wielu ludzi, którzy mimo że chcą nazywać się naszymi przyjaciółmi, w rzeczywistości znikają w najmniej odpowiednim momencie, dokładnie wtedy, gdy naprawdę potrzebna jest nam ich obecność. Prawdziwy przyjaciel to skarb, dlatego też warto umieć go rozpoznać i docenić jego rolę w swoim życiu. Poniżej znajdziesz aż 7 cech prawdziwego przyjaciela, który zostanie z Tobą do końca życia. Każdy z nas ma wielu różnych przyjaciół, niektórych z nich znamy niemal od zawsze. Czasami jednak otaczają nas ludzie, którzy zagoszczą w naszym życiu tylko prze chwilę; jedni przychodzą, inni odchodzą, a w rzeczywistości nie zostawiają po sobie nic szczególnego.

Ze słowem ,,przyjaciel” utożsamiamy najczęściej kogoś, kto zawsze powinien być przy nas

. Nie chodzi tu jednak o to, by fizycznie ciągle zajmował się naszymi sprawami; my także musimy uszanować fakt, że nasi przyjaciele mają swoje życie, swoje sprawy i swoje cele Jeśli nie potrafisz w pełni ocenić, czy dana osoba jest Twoim prawdziwym przyjacielem, koniecznie czytaj dalej i poznaj jego kluczowe cechy.

1. Prawdziwy przyjaciel daje Ci czas i przestrzeń

Prawdziwi przyjaciele nie tylko cieszą się z Twoich osiągnięć, ale też motywują Cię do działania i pomagają Ci osiągnąć Twoje cele

. Szanują to, że czasami stojące przed Tobą wyzwania mogą zajmować Ci czas, który chcielibyście spędzać razem; nie mają pretensji tylko dają Ci tyle przestrzeni, ile potrzebujesz. Cieszą się z tego, że mogą w jakiś sposób pomóc Ci dojrzeć i rozwinąć się jako człowiek, pracownik czy partner.

Dobrego przyjaciela możesz rozpoznać po tym, że nie zawsze głaszcze Cię po głowie, ale czasami potrafi też powiedzieć coś, co Cię zmotywuje i popchnie do przekraczania swoich granic.

 Jeśli mówisz, że czegoś się obawiasz, dobry przyjaciel zaproponuje, że przejdziecie przez to razem. Złapie Cię za rękę albo dosłownie wypchnie tuż za granicę Twojej strefy komfortu. Oczywiście przyjaźń nie powinna działać tylko w jedną stronę – Ty także powinnaś być wsparciem dla swoich przyjaciół.

2. Prawdziwa przyjaźń nie jest wymuszona

 

Inną cechą prawdziwej przyjaźni jest fakt, że nic w Waszej relacji

 nie jest wymuszone. Wszystko jest naturalne i po prostu dzieje się samo, z potrzeby serca. Gdy jesteś w towarzystwie swojego przyjaciela, nigdy nie zapada pomiędzy Wami niezręczna cisza. Nawet gdy milczycie, żadnemu z Was to nie przeszkadza – takie chwile również są potrzebne.

Dobra przyjaźń pod wieloma względami przypomina udany związek, w którym dwie osoby są ze sobą, bo tego chcą, a nie dlatego, że muszą.

 Nie ma wtedy potrzeby planowania wszystkiego i stawiania sobie jakichś planów. Ważne jest, by po prostu być i dzielić się zarówno dobrymi, jak i złymi chwilami. Nikt nie musi być idealny, bo doskonale rozumiecie, że każde z Was jest tylko człowiekiem. Kluczem do sukcesu jest akceptacja swoich niedoskonałości i wspólne emocjonalne dojrzewanie.

3. Prawdziwa przyjaźń przetrwa próbę czasu

Prawdziwy przyjaciel wcale nie musi być przy Twoim boku przez całe życie; wręcz przeciwnie – pewnego dnia każde z Was idzie swoją drogą.

 Nie oznacza to jednak, że rozstajecie się na zawsze. Każde z Was prowadzi swoje własne dorosłe życie, ale jego fundamentem jest to, co stworzyliście razem.

Wciąż możecie spotykać się, wspierać, rozmawiać i spędzać razem wolne chwile.

Zdarza się, że z różnych względów nie widzimy swojego przyjaciela nawet przez kilka lat, jednak gdy w końcu udaje nam się spotkać, mamy wrażenie, jakbyśmy dopiero chwilę temu się rozstali. Przyjaźń nie stawia warunków, nie opiera się na materialnych czy wymiernych korzyściach. Nie zależy od tego, kim jesteś, gdzie pracujesz, ile masz pieniędzy… Z prawdziwym przyjacielem masz wrażenie, że czas nie istnieje.

4. Dobry przyjaciel nie waha się mówić, co myśli

 

Czasami boimy się powiedzieć przyjacielowi, że jakaś jego decyzja nie do końca nam się podoba. To błąd, ponieważ prawdziwy przyjaciel nie waha się mówić, co myśli; w ten sposób nie raz możemy uchronić bliską nam osobę

 przed popełnieniem poważnego w skutkach błędu.

 

30 listopada 2020

Jak zrobić coś dobrego dla innych?

Empatia to umiejętność zrozumienia ludzi oraz zdolność odczuwania ich uczuć i emocji, a więc współodczuwania. To także umiejętność obdarzania kogoś pełną uwagą i obecnością. Żeby pomagać mądrze musimy choć na chwilę „wejść” w sytuację i potrzeby innych osób. Każdy człowiek ma w sobie potencjał do czynienia dobra. Jak zamienić chęci w działanie? Jak pomagać innym, żeby ta pomoc była mądra.  A oto kilka pomysłów ( podpowiedzi) co możesz zrobić dobrego…

1.    Zaoferuj swoje towarzystwo komuś, kto go potrzebuje

2.    Pociesz kogoś, kto właśnie cierpi po rozstaniu, śmierci bliskiej osoby, stracie pracy albo po prostu jest mu smutno

3.    Zabierz niedokończone jedzenie z restauracji i zaoferuj bezdomnemu

4.    Oddaj nienoszoną odzież biedniejszym

5.    Albo daj swoje książki do biblioteki

6.    Nie zbierasz naklejek na świeżaki? Daj komuś!

7.    Powiedz komuś komplement, zupełnie bezinteresownie

8.    Uśmiechnij się do kogoś

9.    Ustąp komuś miejsca w autobusie/tramwaju/kolejce

10.   Zagadaj do nieśmiałej osoby podpierającej kąt na imprezie

11.   Wpuść kogoś z jedną rzeczą przed siebie w kolejkę w sklepie

12.   Pomóż osobie z wózkiem lub na wózku gdzieś wejść. Czasami wystarczy przytrzymać drzwi

13.   Zostaw komuś karteczkę z miłym napisem

14.   Pożycz koleżance  książkę, którą chciała przeczytać a Ty masz w swoich zbiorach

15.   Lub inną potrzebną rzecz, np. walizkę komuś, kto jedzie na krótki wyjazd, parasol  lub cokolwiek innego

16.    Przytul kogoś

17.    Przeproś kogoś, kogo przeprosić powinieneś. Nie jest za późno na to, by zachować się przyzwoicie.

Te rzeczy nic nie kosztują, a czynią świat trochę bardziej przytulnym i przyjaznym miejscem. Bardzo mocno wierzę w to, że nie jesteśmy źli, tylko robimy czasami złe rzeczy i potrafimy być dobrymi dla innych.

02, 03, 04 listopada

Witam wszystkich uczestników świetlicy środowiskowej TPD w naszej szkole. Nie możemy spotykać się w szkole tak więc poprzez naszą stronę szkolną postaram się zachęcić do pewnych działań, do przeczytania zamieszczanych propozycji zabaw, konkursów, prac plastycznych. I tak zaczniemy od zbliżającego się Święta zmarłych

Pamiętajmy o tych co odeszli….

Początek listopada jest szczególnym czasem, kiedy towarzyszy nam pamięć o zmarłych. Oderwani od codzienności zatrzymujemy się, składamy kwiaty i palimy znicze kierując swoje myśli do Tych, którzy odeszli.

Dzień Wszystkich Świętych, to dzień szczególny, dzień zadumy i refleksji. Wspominamy wszystkich, którzy żyli pośród nas, a już odeszli do wieczności. Święto to w Polsce kojarzy się przede wszystkim z odwiedzaniem cmentarzy, na których spoczywają nasi bliscy, modlitwą za nich i zapalaniem zniczy na grobach. Zachęcam Was do odwiedzenia grobów swoich bliskich a także zadbanie o groby opuszczone.

Dzień życzliwości

Rozpocznijcie tendzień od wykonania „ uśmiechniętej buźki”.  Sprawcie aby był to dzień wyjątkowy… pełen uśmiechów, dobrych uczynków, miłych słów, gestów, pozytywnych emocji. Żeby było radośnie, życzliwie i słodko. Aby ten dzień był okazją do rozmów na temat tego, jak być życzliwym, jak okazywać życzliwość w różnych sytuacjach, miejscach m. in. w szkole, w domu, w sklepie, na ulicy, czy w autobusie.  Aby był to dzień wyjątkowy… pełen uśmiechów, dobrych uczynków, miłych słów, gestów, pozytywnych emocji. Niech będzie radośnie, życzliwie i słodko. Ten dzień  ma też być okazją do rozmów w waszym domu na temat tego, jak być życzliwym, jak okazywać życzliwość w różnych sytuacjach, miejscach m. in. w szkole, w domu, w sklepie, na ulicy, czy w autobusie. Dzień Życzliwości i Pozdrowień to wspaniały moment do przypomnienia, ile w naszych codziennych relacjach znaczą proste słowa: proszę, dziękuję, przepraszam, dzień dobry, miłego dnia. Zachęcam Was do wykonania swojego „ Rodzinnego Drzewka Życzliwości”.

 

09,10,  listopada

Jesień

Choć nie zawsze możemy cieszyć się słońcem i ładną pogodą, jesień mimo wszystko kojarzy się nam z pięknymi kolorowymi liśćmi i ostatnimi przyjemnymi promieniami słońca. Kiedy przypada pierwszy dzień jesieni? Jak szybko będzie trzeba zmienić letnie sukienki na jesienne płaszcze i kolorowe kalosze?  Pierwszy dzień jesieni kalendarzowej zawsze przypada 23 września i związany jest z równonocą jesienną. To właśnie wtedy zarówno noc jak i dzień trwają po 12 godzin. W tym roku przesilenie jesienne przewidziane jest na noc między 22 a 23 września. Nowa pora roku rozpocznie się dokładnie o 3:54. Od tej chwili, aż do przesilenia zimowego, każdy dzień będzie stawał się coraz krótszy. 

Choć jesień nie wszystkim kojarzy się dobrze, to jednak jest to jedna z piękniejszych pór roku. Na drzewach pojawiają się kolorowe liście, a ciepłe promienie słonecznie ogrzewają leniwe popołudnia. Spacery po parku czy po lesie nabierają zupełnie nowych barw. Właśnie tak jesień widziało wielu znanych poetów, którzy chętnie pisali o tej porze roku. Przeczytajcie wiersze a potem wykonajcie farbami swoją pracę plastyczną o jesieni. A potem zapraszam na jesienny spacer (jeśli pogoda będzie sprzyjała).

„Zbieramy kasztany” Autor: Władysław Broniewski

Zbieramy kasztany, 

robimy w nich dziurki, 

a wtedy je można 

nawlekać na sznurki. 

Tak robi się lejce, 

naszyjnik z korali. 

Kasztany, kasztany 

będziemy zbierali

"Jesienią" Autor: Maria Konopnicka

Jesienią, jesienią

sady się rumienią:

czerwone jabłuszka

pomiędzy zielenią. 

Czerwone jabłuszka,

złociste gruszeczki,

świecą się jak gwiazdy

pomiędzy listeczki.

- Pójdę ja się, pójdę

pokłonić jabłoni,

może mi jabłuszko

w czapeczkę uroni! 

- Pójdę ja do gruszy,

nastawię fartuszka,

może w niego spadnie

jaka śliczna gruszka!

Jesienią, jesienią

sady się rumienią;

czerwone jabłuszka

pomiędzy zielenią.



Święto Niepodległości      Zbliżające się święto 11 listopada to szczególna data dla każdego Polaka. To kolejna rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości Uczcijcie ten dzień ,bohaterstwo, waleczność i męstwo naszych przodków, dzięki którym Polska po 123 latach niewoli wróciła na mapę Europy. Nie zapomnijcie zaśpiewać hymn Polski oraz wywieście flagę biało-czerwoną.

 

16,17,18 listopada

Jak zadbać o swoje zdrowie?

Drodzy uczniowie. W tym trudnym okresie epidemii szczególnie musicie zadbać o swoje zdrowie. Poniżej są przedstawione najważniejsze zasady, jak dbać o swoje zdrowie. Zapoznajcie się z nimi. Wykonajcie na ten temat pracę plastyczną.

1.        Jedz regularnie 5 posiłków, pamiętaj o częstym piciu wody oraz myj zęby po jedzeniu. Najzdrowiej jest mieć posiłki w odstępach 3-4 godzinnych – ale bez przekąsek pomiędzy nimi (warto wtedy pić wodę!). Taki rytm zapewnia optymalny metabolizm, który sprzyja dobrej sprawności umysłowej i fizycznej.  

2.        Jedz różnorodne warzywa i owoce jak najczęściej i w jak największej ilości, najlepiej w formie surowej lub minimalnie przetworzonej. Warzywa i owoce są bogatym źródłem wielu ważnych witamin i składników mineralnych (m.in. witaminy C), a także błonnika oraz naturalnych przeciwutleniaczy (tzw. antyoksydantów), które neutralizują szkodliwe wolne rodniki.   

3.        Jedz produkty zbożowe, zwłaszcza pełnoziarniste, do których zaliczamy m.in. mąkę i pieczywo razowe, kasze, ryż brązowy, płatki zbożowe. Produkty te są bogatym źródłem węglowodanów złożonych, zapewniających organizmowi energię, a także witamin z grupy B, błonnika i wielu istotnych składników mineralnych (m.in. żelaza i magnezu). 

4.        Pij co najmniej 3-4 szklanki mleka dziennie. Ale jeśli go nie lubisz, możesz je zastąpić jogurtem naturalnym, kefirem i – częściowo – serem. Produkty mleczne są najlepszym źródłem dobrze przyswajalnego wapnia, który jest niezbędny do budowy kości i zębów. 

5.        Jedz chude mięso, ryby, jaja, nasiona roślin strączkowych oraz wybieraj tłuszcze roślinne zamiast zwierzęcych. Produkty z tej grupy są źródłem szczególnie ważnego w okresie wzrostu i rozwoju pełnowartościowego białka, a także żelaza. 

6.        Zrezygnuj ze słodkich napojów (np. oranżad i napojów owocowych) oraz słodyczy (zastępuj je owocami i orzechami). Jedzenie słodyczy sprzyja m.in. powstawaniu nadwagi i otyłości, ale także próchnicy zębów. A co z sokami owocowymi, które zawierają wyłącznie naturalnie występujące w nich cukry? Według najnowszych zaleceń, dzieci w wieku 4-6 lat mogą spożywać ich nie więcej niż 170 ml dziennie (około pół szklanki), a dzieci od 7 roku życia do 230 ml, czyli co najwyżej szklankę soku owocowego dziennie. 

7.        Nie dosalaj potraw, nie jedz słonych przekąsek i produktów typu fast-food. Nadmierne spożycie soli sprzyja rozwojowi wielu chorób przewlekłych, w tym także otyłości. 

8.        Bądź codziennie aktywny fizycznie (co najmniej godzinę dziennie), ograniczaj oglądanie telewizji, korzystanie z komputera i innych urządzeń elektronicznych do 2 godzin na dobę. Regularne ćwiczenia pomagają zwiększyć tkankę mięśniową i mineralizację kości, a jednocześnie zmniejszają tkankę tłuszczową. Codzienna aktywność fizyczna poprawia też sprawność umysłową oraz pomaga w uzyskaniu atrakcyjnego wyglądu. 

9.        Wysypiaj się, aby twój mózg mógł wypocząć. Niedobór snu powoduje nie tylko problemy z koncentracją, ale także zwiększa ryzyko otyłości. Dzieci od 6 do 12 lat powinny spać co najmniej 10 godzin na dobę. 

10.     Sprawdzaj regularnie wysokość i masę ciała. Te proste pomiary pozwalają na wczesne wykrycie niedowagi, nadwagi i otyłości, a także różnego rodzaju zaburzeń rozwojowych u dzieci i młodzieży. 

23,24,25 listopada

Andrzejki, jędrzejówki, jędrzejki. Obchodzone w Polsce w noc z 29 na 30 listopada, w wigilię świętego Andrzeja. Z biegiem czasu stały się głównie pretekstem do brania udziału w imprezach tanecznych, które z ich dawną formą mają niewiele wspólnego. Tymczasem tradycja andrzejkowych wieczorów sięga zamierzchłych czasów. Pierwsze pisemne wzmianki o tym święcie pochodzą z XVI wieku. Warto dodać, że obrzędy z nimi związane daleko wykraczają poza znane nam lanie wosku i tańce.
Jeszcze kilkadziesiąt lat temu wszystkie polskie dziewczęta na wydaniu wiedziały, że w imieniny św. Andrzeja mają szansę dowiedzieć się, jak ułoży im się życie uczuciowe. O ile dziś to walentynki uważamy na święto zakochanych, o tyle kilka dekad temu to św. Andrzej patronował pragnącym miłości pannom, zaś patronką chętnych na ożenek kawalerów była św. Katarzyna (4 listopada). Z biegiem czasu andrzejki wchłonęły obchody katarzynek, a chłopcy zaczęli świętować razem z dziewczętami.
Co ciekawe, andrzejki mogą wywodzić się już z czasów… starożytnej Grecji. Imię Andrzej jest kojarzone ze starogreckim andros i aner oznaczającymi męża bądź mężczyznę lub adnreios (dzielny, mężny), nawiązującym do męczeńskiej śmierci św. Andrzeja. Inne źródła mówią o starogermańskim pochodzeniu Andrzejek, związanym z kultem boga płodności, miłości i bogactwa.
Jakakolwiek nie byłaby geneza tego święta, wiemy jedno – andrzejki w dawnej Polsce były jedną z ważniejszych dat w kalendarzu, a wróżby odprawiane w ten wyjątkowy wieczór traktowano z ogromną powagą. Wokół domów palono wielkie ogniska, które miały odpędzać złe duchy, a panny pod poduszką umieszczały męskie spodnie, aby wyśnić przyszłego męża bądź liczyły sztachety w płocie w nadziei na to, że dowiedzą się czegoś o przyszłym małżonku. Przygotowałam Wam kilka zabaw które możecie wykorzystać w  domu w czasie wieczoru andrzejkowego. Poproście o pomoc rodziców. Wesołej zabawy!

WYŚCIG Z BUTÓW

Dzieci biorą po jednym ze swoich butów i od najdalszego miejsca od drzwi układają je jeden za drugim tak, aby czubek jednego dotykał pięty drugiego. Zaczyna najmłodszy z uczestników, a ten, którego but pierwszy dotrze do drzwi i przekroczy próg, przeżyje w nadchodzącym roku wspaniałą przygodę/pojedzie na wspaniałą wycieczkę lub klasycznie pierwszy wyjdzie za mąż/ożeni się.

KIM BĘDĘ W PRZYSZŁOŚCI?

Do worka chowamy atrybuty różnych zawodów (strzykawka, klucz francuski, plastikowy młotek, mikrofon, samochód/kluczyki samochodowe, książka, pióro/długopis, pędzelek, gwizdek, grzebień). Dzieci losują kolejno przedmioty i pokazują innym, kim będą w przyszłości np. na zasadzie kalamburów. Fajnie, jeśli potem dzieci mogą dobrać sobie jakieś inne akcesoria związane z zawodem, który wylosowały i wcielić się w daną postać.

ANDRZEJKOWA NIESPODZIANKA

Dzieci siedzą w kole i w rytm muzyki przekazują sobie zawiniętą paczkę. Gdy muzyka przestaje grać, dziecko, które trzyma paczkę, rozpakowuje ją i wyjmuje to, co jest na wierzchu. Następnie muzyka włącza się ponownie i dzieci dalej przekazują sobie paczkę. W kolejnej przerwie muzycznej, dziecko trzymające paczkę rozpakowuje ją i zabiera upominek. Zabawę kontynuujemy do chwili, kiedy wszystkie dzieci mają coś w ręku. Upominkami mogą być czekoladowe monety symbolizujące bogactwo, gumki do ścierania/cukierki w kształcie serca symbolizujące miłość czy naklejki koniczynki/podkówki symbolizujące szczęście.

ANDRZEJKOWE KUBECZKI

Bierzemy 5 kubeczków i ustawiamy je do góry dnem, wkładając uprzednio jakieś „szczęśliwe przedmioty”. Dzieci wybierają kubeczki i odgadują znaczenie, np.:

·         moneta – bogactwo,

·         cukierek – szczęśliwe „słodkie” życie,

·         klucz – rozwikłanie zagadki/nowy dom,

·         pierścionek – szybki ślub,

·         serce – odnalezienie miłości,

·         samochodzik – daleka wyprawa,

·         korona – osiągniesz sukces, zajdziesz daleko,

·         książka – osiągniesz sukcesy w nauce.

BALONY Z WRÓŻBĄ (ALTERNATYWA DLA CIASTECZEK Z WRÓŻBĄ)

W środku balonów wiszących w pokoju ukryte są wróżby. Zachęcamy dzieci do wybrania sobie balona i przebicia go w dowolnie wybrany przez siebie sposób (może na nim usiąść, zgnieść stopą, przebić szpilką, oddać tacie/mamie do przebicia). Następnie odczytujemy wróżby ukryte w balonach, np. w tym roku spełni się Twoje największa marzenie, zdobędziesz wspaniałych przyjaciół, przeżyjesz niesamowitą przygodę, będziesz bardzo szczęśliwy. Możemy też puścić wodze fantazji i przygotować śmieszne wróżby do ciasteczek, czy jak w naszym przypadku, do balonów, jak np. “jutro rano założysz dwie różne skarpetki”, “zawsze słuchaj swoich rodziców” albo… “zawsze słuchaj swojego ciasteczka”. Z pewnością do głowy przyjdą Ci jeszcze inne proste wróżby andrzejkowe!

W(Y)RZUĆ MARZENIE

Dzieci piszą lub rysują na kartkach swoje największe marzenie. Następnie składają lub zgniatają kartkę i próbują trafić nią do szczęśliwego kapelusza. Komu się uda, tego życzenie spełni się w najbliższej przyszłości. Każdy z uczestników ma trzy szanse.

DRZEWKO SZCZĘŚCIA

Na brystolu malujemy drzewko i na taśmę przyklejamy do niego listki, na których z jednej strony malujemy symbole, np. ptak, serce, but, klucz, książka. Następnie dzieci zrywają wybrane przez siebie listki i z pomocą opiekuna interpretują symbol, który im się trafił (ptak – osiągniesz sukces, serce – znajdziesz miłość, but – wybierzesz się w podróż/przeżyjesz przygodę, klucz – rozwiążesz jakąś zagadkę, książka – osiągniesz świetne wyniki w nauce). Listki proponujemy przygotować wcześniej, drzewo można narysować wspólnie z dziećmi.